අපූරුව

ආයාසයකින් අමතක කරන්නට
නොහැකි අතීතය
දමා පාතාලයට
හිනැහෙන අපූරුව

දමා දුවමි නොබලා ඉදිරියෙ නින්දා

නෙලූ පලා කිසිවක් මට නැති හන්දා

දුවන මුවන් වෙත මාගේ සිත බැන්දා

හොඳ වෙලාවට

ඉගෙන ගත්තත් බූගෝලයට මම
ලෝකය තැටියක් නොවන බව
දුවලා දුවලා ආව විට හිටපු තැනටම
දැනුනා ලෝකය ගෝලයක් බව
ප්‍රත්‍යක්ෂයටම

අතීතයේ ලියවුනු ගීයක්

අතීතයේ දවසක මල්ලීගේ ගීතයක තනුවකට අනුව ලියවුනු ගීයක්. අඩු පාඩු කොතෙකුත් ඇතත් සංස්කරණයකින් තොරවම පලකරමි.

සෙමින් සෙමින් මගෙ හද අරණේ

නොපිපි කුසුම් මල් පෙති සැලූනේ

නොනිම් සිතුම් මගෙ සිත පැතුවේ

නුඹයි එයා මා සිත ගත්තේ

අවුලවන්න මා හදගින්නේ

සිහිනලොවෙන්

සෙමින් සෙමින් මා කැඳවන්නේ

සිහිනලොවට මා කැඳවන්නේ

අවුලවන්න මා හදගින්නේ

සිහිනලොවට කැඳවයි රහසේ

නොකී කතා මා පෙර දවසේ

දවයි මගේ හද අද දවසේ

සිතේ තිබු සෙනෙහසෙ අරුමේ

නගේ නුඹේ හද නෑ දුටුවේ

ගෙවුනු අතීතය නෑ මතකේ

ඔබේ දෙනෙත් අග මම දුටුවේ

මාව ඇබින්දක් මතක් වුනාද?

දැළඹුවකුව සිටි සමයේ සමනළියක වන්නට වාරු දුන් මා මතකද

කෝෂයේ සිට එළියට එන තෙක් ඔබව ආරක්ෂා කළ මා මතකද

පියාපත් ලද දිනයේ පළමු සතුටු කඳුළ හෙළු මා මතකද

සරන අහසට පනින්නට පෙර සිටම මා ආලය කළ බව අමතකද

නික්ම යාමට කාලයයි..

ඔබව රැගෙන යන්න මා කොතෙකුත් උත්සාහ කරාද
එයින් ඵලක් නැත, දැන් මා යා යුතුය!

නමුත් මං නැති දා,

ඔයා ගැන සොයන්නේ කවුරුන්ද?

ඔයාගේ දුක දරාගන්නේ කවුරුන්ද?

ග්‍රින් එක

චැට් එකේ අගට ග්‍රින් එකක් දැම්මාට.. දන්නවා විහිළුවක් නොවන බව තෝ කී අලුගුත්තේරු කතාව!

මල් කන්නද?

ඉපිද ඇති මුත්

සොඳුරු උයනක

ඇති නමුත් එහි සුවඳ මල් නෙක

නෑ පලක් මට ඉන් වුනේ,

තිත්ත නැති මුත් නරියගේ මිදි වැල

නෙලූ පසු පරව යන බව දැන දැන

මල් නෙලන්නට නෑ හිතක් මට

හිනාව

පුංචි දේටත් මහ හඬින් හිනාවෙන
ඇස්දෙකට බොහෝ යට
හඬන්නට ඕන බව
සිත කියයි නිහඬවම

මගේ නෙමෙයි

හාමුගෙ වත්තේ පිපුණු සුවඳ මල

කියයි හාමුගේ වරිගේ උස්බව

හැදුවෙ අප්පුයි වත්තේ වැඩ කරන

නෑ නෙලන්නට අවසරක් තොට

ගල්ගැහුණු හිත

හිතක් වන්නට වරම් නැති හිතකට

ගලක්වන්නට කියන අරුමය,

තවත් මේ විදියට හිතට ගල් ගසා

ගන්නේ කොහොමද?